İrəliləmiş restriktiv ağciyər xəstəliklərində nəfəs almada ağırlaşmalar ölümün ən çox səbəbidir.
Bu xəstələrdə kəskin tənəffüs çatışmazlığının əhəmiyyətli bir səbəbi sekresiya təmizliyindəki pozulmalardır.
Restriktiv ağciyər xəstəliklərinin reabilitasiyasının əsasını komplikasiyanın qarşısını almaq və sekresiyanın nəzarətinə kömək etmək təşkil edir.
Nəfəsi dəstəkləmək üçün qeyri-invaziv bir yoldur.
Xəstə dil və farinks əzələlərinin ritmik aktivləşməsiylə ağciyərlərinə kiçik bir hava həcmlərini göndərir.Hər hava həcmiylə vokal kordlar açılıb və bağlayır.
Hər nəfəsdə orta hesabla 6-9 dəfə hava alınır, hər həcmi 30-150 mL (adətən 60-200 mL) təşkil edir.
Oropharyngeal əzələ qüvvəsi sağlam olmalıdır və xəstənin trakeostomiyası olmamalıdır.
Glossofaringeal tənəffüsün digər faydaları:
- Xəstənin mexaniki ventilyasiya olmadan nəfəs almasına imkan verir (ağciyər normal olduqda 4 saat və ya daha çox, və ağciyər təsirlənibsə toleranslıq müddəti bir neçə dəqiqəyə düşə bilər).
- Bu, səs şiddətini və danışma ritmini artırır,xəstənin qışqıra bilməsini təmin edir.
- Mikroatelaktazların qarşısını alır.
- Xəstənin daha effektiv öskürməsi üçün dərindən nəfəs almağı təmin edir.
- Ağciyər uyğunluğunu artırmaq və ya qoruyur.
